فیلم «تکم چی» ساخته کارگردان توانای اورمیه‌ای یدالله صمدی، با جسارت و ظرافت به مسئله نژادپرستی فارسی در ایران پرداخته است. دختری اردبیلی به نام آلما در دانشکده هنر تهران مشغول تحصیل است. او از ترک بودنش خجالت می‌کشد و همیشه کتمان می‌کند. آلما سرگذشت آلمای «تکم چی» نیست که سرگذشت هزاران و صدها هزاران دختر و پسر ترک و عرب و بلوچ در ایران است. فیلم در ابتدا سعی دارد آلما را در غالب دختری که هویت خود را نمی‌شناسد نشان داده و به مردم بگوید که هویت هر فرد محترم و قابل ستایش هست.
استاد از آلما می‌پرسد «شما ترك هستيد؟» همه می‌خندند و استاد می‌گويد «بله آذری هستيد!» و حكايت هميشگی ترك و آذری تكرار می‌شود. بجا بود استادی كه از فرهنگ بومی صحبت می‌كرد، جمله‌ای نیز در ملامت هم كلاسی‌هاي بی‌فرهنگ آلما می‌گفت."
سرطان نژادپرستی در ایران روز به روز گسترده‌تر می‌شود و به همه چیز ملل غیرفارس سرایت می‌کند. نژادپرستی محصول رفتارهایی است که فرد از کودکی یاد گرفته و در ضمیر ناخودآگاهش شکل داده است. نژادپرستی در ایران محصول تحمیل این فرهنگ، از سوی جامعه به شدت بیمار ایران است و جای تعجب ندارد اگر فردی غیرفارس‌زبان نیز علیه هویت خود باشد زیرا او نیز محصول همین جامعه است.
اینجا سخن از رضاخان و پهلوی نیست، سخن از جمهوری اسلامی نیست، سخن از آن واکنش‌های ساده و ناگهانی است، فلان عکس‌العملی که عادی تلقی می‌شود و وقاحتی که تحمیل شده است. سخن از هزاران جوک نژادپرستانه‌ای است که به قول روشنفکران فارس‌زبان برای خنده گفته می‌شود و حال فرقی ندارد که آقای رییس جمهور آن را بگوید یا بقال سر کوچه. سخن از ورزشگاه‌های بیمار، سخن از صدا و سیمای ملی و در کل سخن از جامعه‌ی نژادپرست ایران است.